Vandaag- Headspace

Zou toch wel eens in mijn hoofd willen kijken. Hoe het er daar aan toe gaat. Een freggle achtige grot stel ik me voor, drukke wezentjes door elkaar heen rennend en pratend, laatjes opentrekkend om antwoorden te zoeken voor problemen en vragen. 

Je zou verwachten dat het hoofd vol moet zitten. Vol informatie om te kunnen voldoen aan de opgaves van een mensenleven. Leeghoofden komen nergens, kennis is macht en zij die snel leren zijn meester. 

En toch weten we dat we met een vol hoofd niet effectief zijn. Clear your mind and the rest will follow. Is het dan zo dat alles er wel in moet zitten, maar we alles eerst uit moeten schakelen om het vervolgens zinvol te kunnen gebruiken? Als een goedgevulde apothekers kast waarvan je uiteindelijk niets nodig hebt omdat het lichaam zichzelf geneest? Is het vertrouwen op gevoel, een leeg hoofd, alleen maar mogelijk omdat je weet dat in nood er nog een laatje met medicijnen open te trekken is?

Ik weet het niet. Ik constateer dat de freggles in mijn hoofd zijn stil gevallen. Volledig de weg kwijt, geen idee meer wat te doen. Heerlijk. Alle laatjes op slot, even headspace.