Vandaag- Die eerste chocolade

Als het leven je komt aanwaaien, dan leef je niet. Dat is geen pleidooi voor ziektes en onheil op je pad, maar wel voor bewust stilstaan bij wat je hebt en bent. Mijn ouders leerden me het jong. Iets is waardevoller als je ervoor gewerkt hebt, als het je iets gekost heeft, als je er iets voor hebt moeten laten.

Als kind waren Treets een echte treat en maakten Bonito's met hun smily faces me aan het lachen. Eigenlijk is er niets veranderd, de M&M figuurtjes Red en Yellow vind ik ook nu grappig.

As-woensdag was D-day. Zes weken lang snoep oppotten. Zo leerde ik weerstand bieden aan verleiding, discipline opbouwen en echt genieten wanneer met Pasen de pot weer open mocht.

Ik ben gestopt met Carnaval vieren maar ben altijd blijven vasten. Snoep werd vervangen voor andere dingen die me moeite kosten om vol te houden, of die me hielpen bewuster te leven. Dit jaar heb ik mijzelf opgelegd om 2x door de week te gaan sporten. In het weekend sport ik redelijk moeiteloos, maar door de week ben ik niet naar de sportschool toe te slepen. Terwijl het beter zou zijn voor mijn weerstand, stress reductie en algeheel welbevinden. Ik weet het en toch blijf ik op de bank zitten.

Gisteren was het zover. De deur van de sportschool openen, was als de nog lege snoeppot van zijn deksel ontdoen en de eerste chocolade erin gooien. Vanaf nu is er geen weg terug. Ik ga het zes weken volhouden.