Vandaag- Zo'n dag

Zo’n dag.
Zo’n dag waarop je je een dag verslaapt en denkt dat het weekend is.
Zo’n dag waarop je band lek is, je daardoor de eerste trein mist en moet rennen voor de tweede.
Zo’n dag waarop niemand op het knopje drukt om de deuren van de trein te openen.
Zo’n dag waarop je je laptop niet uit zijn hoes krijgt, omdat een usb stick blijft hangen aan de stof.
Zo’n dag waarop je klep van je laptop klemt en je als een klein kind peutert aan het deksel van de snoepdoos.
Zo’n dag waarop je je paswoord tot 2 x toe verkeerd intypt, wetende dat hij bij de derde foutieve poging 30 minuten blokkeert.
Zo’n dag waarop je computer ook zo’n dag heeft en begint met updaten waardoor jij moet wachten.
Zo’n dag waarop die laatste zinnen van dat laatste Sinterklaasgedicht verre van op het puntje van je tong liggen.
Zo’n dag waarop er en een berg was en een berg strijk op je ligt te wachten als je thuis komt.
Zo’n dag waarop je bij thuiskomst eerst lopend met de fiets in de hand naar de fietsenmaker moet.
Zo'n dag waarop je vergeet een foto te maken.
Zo’n dag waarop driekwart in de reis het gedengedeng van de trein eindelijk meditatief gaat werken…
Zo’n dag is nuttig en nodig. Zo’n dag doet je beseffen hoe mooi gewone dagen zijn.
Ik wens je een mooie dag. Hannekeschrijft maandag weer.