Hij maakt ook het geluid van een vliegtuig. Diep ronkend. De instap is hoog, hoger dan normaal in een dubbeldekker. Ik verwacht een stewardess, maar bots tegen een trage uitstapper op. Vier tredes klim ik omhoog, een glazen deur met gouden handvat geeft mij toegang tot de tweede klas. Die oogt en voelt als vip. De beenruimte is waanzinnig, een houtige vloer doet gezelligheid en warmte vermoeden, verdiepte lampen geven een helder edoch rustig licht. Niks schreeuwende TL. Ik kijk uit over het nog donkere landschap en waan mij in een vliegtuig naar de zon.
Met een beetje fantasie klinkt Boxtel als Bangkok. Ik droom weg.
“This is your captain speaking. We are reaching our destination. Local time is 7.38 am, weather conditions are cold, wet and windy. This is Eindhoven, station Eindhoven.”
Daar kan ik niets exotisch van maken.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage