Vandaag- Heft in eigen hand

Lang geleden studeerde ik een zomer Russisch in Moskou. In vele opzichten een memorabele tijd, niet in de laatste plaats omdat ik werd overvallen door een groepje kinderen. Ze beroofden me van mijn geld, paspoort, en paperassen die waardevol waren voor mij. Niet voor hen. 

Aangifte doen had geen zin in Moskou. De politie stond erbij en keek ernaar. Het Russische gezin waar ik gehuisvest was nam het heft in eigen hand. 

Vandaag hoor ik op het nieuws hoe criminele organisaties kinderen ronselen die  ver weg van hun ouders getraind worden om 1000 euro per dag te rollen. De Russen waren hun tijd ver vooruit...

Gisteren werd in een internationale trein de tas van mijn geliefde gejat. Hij werd beroofd van waardevolle spullen, materieel, maar ook papieren, foto's. Waardevol voor ons. Niet voor de dief. 

Aangifte doen heeft geen zin. Voor rijbewijs en paspoort is in Nederland een proef gestart. Geen aangifte meer, gewoon naar je gemeente. Hoe efficiënt dat ook klinkt en is, emotioneel voelt het raar. Je wilt de schuldige pakken. De politie maakt voor de vorm, netjes en vriendelijk, voor de overige zaken proces verbaal op. Maar verwacht niet dat je iets terug krijgt. 

Je krijgt de neiging het heft in eigen hand te nemen. Rationeel weet Ik dat we dat pad niet op moeten gaan. Zo aanlokkelijk is de Russische maatschappij nu ook weer niet. Rationeel zijn we morgen weer. Vandaag gewoon nog heel boos.