Vandaag- Vakantieverlangen

 Iedereen heeft zo zijn eigen cues. De signaaltjes die aangeven dat je behoefte aan vakantie hebt. Meestal komen ze weken te vroeg, vaak vertonen ze zich op maandagen. Om op dinsdag weer vrolijk verdwenen te zijn. Maar goed ook, anders waren het lange weken tot dat moment van vakantie. Die in de regel niet schijnt op te lossen wat je dwars zat. Stress op het werk, spanning in een relatie, rusteloosheid, slaaptekort, verdriet om verlorenen. Het gaat allemaal niet weg door op vakantie te gaan. Wetenschappelijk bewezen. Zeggen ze. En toch geloven we er elk jaar weer in.

"Even lekker bijslapen op vakantie". "Gewoon tot rust komen een weekje aan het strand". "Weer echt tijd voor elkaar nemen en een lange wandeling maken langs de kustlijn". "De email echt even uit. Ik kijk maar 1 X per week". 

Ik hoorde eens iemand zeggen dat vakantie niet meer is dan niet werken. En daarom dus heerlijk. Dat zegt veel over je baan, wat wellicht zorgelijk is, maar het helpt ook wel in de verwachtingenmanagementsfeer (driedubbele woordwaarde). Als vakantie niet meer is dan niet werken, dan is met elke dag dat je niet werkt je vakantie een succes. En alle andere cures die je killt zijn dan mooi meegenomen. 

Mijn cue voor vakantie is het verlangen in de trein een boek te lezen. Lezen is van oudsher vakantie. Het duurt nog maanden. Ik geef niet toe aan mijn verlangen. Ik ga met de auto vandaag.