Vandaag- Hoog en droog

 

Ik fiets met een kleine handzame paraplu richting station en voel me beschermd tegen 2/3 van de vallende druppels. Helemaal droog houdt een mens het nooit, nature almost always beats human. 

Thuis zitten nog twee pubers in hun smartphone. Te gazen. Zinloos te staren. Verstand op nul. En wij maar hopen dat dat vandaag een keer aangaat. 

Ze constateren dat het regent, roepen dat ze er van balen (van de maandag als geheel overigens) maar doen niets. Geen paraplu, geen regenpak, geen regenjas, geen droge broek in tas. Niets. Ze klimmen op hun fiets in de wetenschap dat ze over een half uur zeiknat aankomen op school. 

Ik stel me dat klaslokaal voor. 30 natte stugge spijkerbroeken gecombineerd met 30 t shirtjes met zweetplekken, nu al, van het fietsen. Toegevoegd de lucht van een ongeventileerd oud gebouw en een docent met net te veel aftershave. Ja die moet ook wat. De dode rat die al drie weken onopgemerkt in de vochtige kelder van je oudtante ligt ruikt nog frisser. 

Naast mij, wachtend in het treinhokje op de verlate trein, louter droge spijkerbroeken. Lekker hoog en droog naar het werk.

#fijnedag!