Vandaag- Fantast

 Tijdens mijn lange en korte fietstochten naar het werk heb ik de meest fantastische ervaringen opgedaan. Zo deed ik een 'wie is de snelste' met konijntjes, hielp ik slakken veilig oversteken en was ik match maker voor twee eenden die verlegen aan weerszijde van het pad naar elkaar stonden te kijken. Ik heb een rijke fantasie. Men noeme mij ook wel een fantast.

Sinds we een keer een vrolijk kikkertje in de tuin hebben gehad- vooruit het was een pad- zie ik elk door de natuur kunstig gedraaid donker blaadje ervoor aan. Inmiddels weet ik dat ik niet meer moet bukken om te kijken. Het blad op ons tuinpad springt niet weg. Dus loop ik erom heen. Erop stappen doe ik niet. Stel je voor dat toch...

Al vier dagen slinger ik om het grijze hoopje heen. Het is een blad. Toch? Gisteren scheen het licht net even wat anders en moest ik constateren dat het noch een blad, noch een pad is. Het is een dood vogeltje. 

De natuur is wreed. Niemand vreet het karkas op. Opa, de luiste poes uit de straat, verwaardigt zich niet eens om er als prooi mee thuis te komen. De hond van de overburen speelt met alles wat los en vast ligt maar niet met the dead bird. 

Ik laat hem ook vanochtend liggen. Vanmiddag komt de tuinman het gras helpen groeien. Ashes to ashes is de vogel misschien een geweldige fertilizer. Fantast. Ben benieuwd of ie er vanavond nog ligt.