Vandaag- Maandaggeklaag

 Het lag vanochtend op mijn lippen. Maar ik heb het ingeslikt. Want ik wilde niet zo'n Nederlander zijn. 

In een hempje met dun bloesje fiets ik zonder jas naar het station. Want ook al zei ik het niet, ik dacht het wel. Poeh. Wat is het benauwd in huis.

En Poeh. Wat was het warm vannacht in bed. En Man. Wat zongen de vogels hard al om vier uur. En Man. Wat was het vroeg licht. 

In de trein zucht het volk. 25 graden! Poeh. 

We zijn een vreselijk volk. Ik net zo vreselijk als de rest. Na vier dagen stevige zon, waar ik net als ongetwijfeld alle andere Nederlanders intensief van genoten heb, begint het maandag geklaag al weer. 

Poeh. Man.

Wat een heerlijke dag!

#Fijne werkdag.