Vandaag- Ik wil april

Pas halverwege de rit kom ik weer bij mijn positieven. Mijn lichaam voelt alsof ik zojuist de top van de Everest heb bereikt. Mijn handen afgestorven van de kou, met die pijnlijke tinteling die daarbij hoort net voor de afsterving. Mijn ledematen licht bevroren, jas en broek plakkend aan mijn lijf. Mijn core body hard pompend om de immense krachtsinspanning te kunnen leveren. En ik heb maar 5 minuten gefietst. Door natte sneeuw, regen, windstoten. April doet wat ik niet wil. 

Die opwarming van de aarde mag wat mij betreft hier en nu beginnen.