Vandaag- #4mei

Recent keek ik de npo dramaserie 'Land van Lubbers'. In 4 afleveringen werd de 12 jaar CDA heerschappij knap uit de doeken gedaan. Opzet was een college reeks met de oude Lubbers. Studenten stelden vragen, de kijker blikte in flashbacks terug in de tijd naar een jongere Ruud. Tijdens de laatste aflevering kwam ter sprake wat democratie eigenlijk is. "Jullie staan niet meer op Malieveld of Museumplein", beet de oude Lubbers de studenten toe. "Nergens meer voor of tegen." Als antwoord zwaaiden de studenten met hun mobieltjes. Het nieuwe Malieveld heet twitter. 

Ik ben een social media fan. Het verbindt me met mensen die ik uit het oog was verloren, het geeft me een podium om mijn verwondering te delen.

Afgelopen dagen toonde de social media generatie weer het effect van het medium. De hashtag #geen4meivoormij was trending. Een jonge meid legt in 140 tekens uit dat ze dodenherdenking overslaat in deze hypocriete samenleving waar moslimhaat mag groeien. Heel twitter en half Nederland vond er wat van. Zo'n groot effect had ze in haar eentje op het Malieveld niet kunnen bewerkstelligen. 

Tegelijkertijd toont het de bizariteit van het medium. Er worden verbanden gelegd in 140 tekens. Je hebt toch twee zinnen meer nodig voor een serieuze uitleg en argumentatie. Een dag lang is het trending en vandaag is het gewoon 4 mei. 

Met de hashtag #4mei. Wat je ook vindt, welke oorlog je ook herdenkt, een dag per jaar stil staan om nooit te vergeten lijkt me niet te veel gevraagd. Juist om ervoor te zorgen dat we vandaag de dag humaan zijn, worden, blijven.