Vandaag- Safe trip

"I wish you all a safe trip" staat er onder aan de mail. Vier nationaliteiten ontmoeten elkaar vandaag voor samenwerking in wetenschapscommunicatie. 

Zojuist ben ik naar het station gebracht door mijn geliefde. Met de trein ga ik naar Schiphol om vervolgens door te vliegen naar Genève. Ik heb hem gekust, zoals ik elke ochtend doe bij vertrek uit huis. 

Toch was het geen gewone kus. Het was niet de achteloze - ik zie je vanavond wel weer-  kus. Het was een kus om bewust te laten weten dat ik van hem hou. Op een tochtig stationsplein. 

Want diep van binnen ben ik een heel klein ietsiepietsie beetje irrationeel bang. Bang dat Schiphol het volgende doelwit is. En wel precies vandaag. Bang dat het mij treft. Die bom. 

Dit weekend las ik in de krant een interview met Nederlandse F16 vliegers. Die in Syrië bombarderen. Zich richtend op wapendepots zijn er soms bommen die hun doelwit niet raken. Nevenschade is beperkt. Lees burgerslachtoffers. Zeggen ze. 

De automobilisten die onder hen rijden hebben achteloos hun geliefden gedag gekust. Just another day on the road. Of zijn ze na voldoende bommen even onderhuids bang als ik? Net zoveel mens als ik.

I wish us all a safe trip. In planes, trains and automobiles. Of je nu een gewoon mens* in Syrië, Nederland of willekeurig welk land bent. 

* needless to say:  zij die waar dan ook ter wereld met bomgordels rondlopen kwalificeren in mijn boek niet als gewone mensen..