donderdag 21 juli 2011

Njet.

Het is de ‘j’ in njet die killing is. Daar waar de deur net nog open stond is hij met tussenkomst van de ‘j ‘in een klap dichtgegooid.

De afwijzing van de uitgever is binnen. En daarmee sta ik weer buiten.

8 weken heeft het lijntje stand gehouden. Een nieuwe synopsis ingediend, afgewacht, reactie gekregen:  “stuur nog eens wat tekst”. Hoofdstukken ingediend. Afgewacht. Gehoopt vooral. Gekoesterd en gedroomd. En toen, jammer maar helaas. De reden? Onvoldoende mogelijkheden om me in dit stadium van mijn schrijfcarrière verder te helpen. Tsja. De parallel met een zwangerschap dringt zich volslagen ongepast op. Mis poes, miskraam.
De wereld bij de uitgeverij draait ondertussen rustig door, zoals Matthijs van Nieuwkerk ook elke avond door draait. Dossiertje Koppers kan de shredder in. Next s.v.p.
Afwijzen is in essentie een mooi woord. Je wijst van je af en daarmee toon je de ander heel duidelijk zijn plek. Jij hoort niet bij ons. In essentie, zei ik, niet als het op jezelf van toepassing is .

Ik trek mij op aan al die verhalen van al die afwijzingen. Ook al voelde het even zo dichtbij. Opnieuw wijlen Ramses Shaffy die door zal gaan in mijn hoofd. Andere uitgevers, eigen beheer, e book? De wereld ligt weer open, zeggen de uber optimisten dan.
Het zal wel. Vandaag gaat de wereld even op slot.


En morgen? Morgen staat in het teken van Da. Waar wij de j positief inzetten, voor Ja, hebben de russen hem vervangen voor een D. Als een peuter zwaaien we dada! naar deze uitgever en zeggen Da tegen zon, zomer en vakantie. En daarna vast ook weer een dag Da tegen de schrijfcarrière. Die toch verder geholpen moet worden. Als het nu alleen eens zou stoppen met regenen…

4 reacties:

Blogger kees scheepens zei...

Hanneke. Ge moet altijd maar zo denken: die uitgevers zijn natuurlijk een stelletje dummies. Heel NL blijft steken in de literaire thrillers waarbij het al zo gek wordt dat Suzanne Vermeer een mislukte schrijver bleek die zich per boek liet opereren tot collega van Noort en consorten.
Voor mij blijft de actie overend om alle boekhandels wekelijk te bestoken met de tekst of de nieuwe Koppers al binnen is (en dat men daar zoveel goeds over had gehoord). Op een gegeven moment staan de uitgevers snakkend en kwijlend aan jouw deur. Maar dan neem JIJ de regie en gunt ze geen blik waardig als ge des morgens naar werk of Heijn gaat. Uiteraard, ze liggen voor de deur. Maar je stapt er vrolijk overheen (springt) alsof het kokosmatten zijn. Als ze er bij terugkomst nog liggen zie je ze weer niet 'staan' en loop je er gewoon overheen. Pumps met prettige stiletto's doen het werk.
De koppen (Koppers) daags erna spreken over een bloedbad in de uitgeverswereld. Maar jij houdt je koest. Alle manuscripten bewarend in dikke kluizen. Ze blijven eraf met kun klamme kleffe uitgevershandjes.
Godverdomme.
En dan nog eens iets: je hebt altijd ons nog. Hondstrouwe fans die weten wat er niet te koop is.

22 juli 2011 om 08:42  
Blogger Hannekeschrijft zei...

Zo is het kees! dank voor het hart onder de bloedende riem en die hondstrouwe fans, daar ben ik me zeer van bewust en die koest ik.

22 juli 2011 om 10:43  
Blogger Hannekeschrijft zei...

koester ik... bedoel ik. koest houden is juist niet bedoeling ;)

22 juli 2011 om 10:43  
Blogger kees scheepens zei...

Koest en koester. Mooie woorden

22 juli 2011 om 13:14  

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage