Dubbele agenda

De dvd-box biedt ruimte aan vijf Cd’s met elk vier afleveringen. Two down, three to go. In twintig keer 55 minuten ontspint het verhaal zich aan ons. Gebiologeerd kijk ik naar de inmiddels bekende Deense aftiteling die aan het begin van de DVD zit. Noem je dat dat een aantiteling? We klikken op de episode die we willen gaan bekijken.

Het is fascinerend hoe iets je vanaf het eerste moment kan grijpen. Bij je strot, om je niet meer los te laten. En het zal de tijdgeest wel zijn, maar deze dagen slagen vooral de Noordelijke landen daarin. In hun boeken, hun films en hun series.

Ik ben slecht in dubbele agenda’s. Hoewel ik al mijn hele werkende bestaan in politieke omgevingen rondhuppel, vaak dicht bij het spreekwoordelijke vuur (en of dat nu landelijk of lokaal is, er smeult altijd wel iets), en in de regel weet waar ik moet blussen of opporren om beweging te krijgen, leer ik nooit zelf hoe ze te hanteren. Om maar in de schrijvende terminologie te blijven, ik ben te zeer een open boek. Ik zou op cursus moeten voor een poker face en met een beetje pech kan ik nog steeds blozen. Mensen die dat charmant noemen weten niet wat ze zeggen. Er is weinig charm in het gen dat je dat brengt. Gênant is niet voor niets een passender woord.

Ik heb er wel twee, overigens, agenda’s. De blackberry is de meest populaire telefoon van dit moment, hoorde ik een insider marketeer laatst verkondigen. De Iphone is tweede, maar heeft het nadeel dat een touchscreen je nadrukkerlijker wijst op je molligheid. Weer de verkeerde letter getoucheerd.

Hij is handig, ik kan het niet anders zeggen. Mailen on the road is een werelduitvinding. Maar mijn fotografisch geheugen heeft behoefte aan een stilstaand beeld om vast te leggen. Een overzichtelijke opsomming van de week die komen gaat. Geen voorbij vingerende schermen of wegdrukkende printscreens. Dus in mijn tas zit zij aan zij met de blackberry een ouderwetse Brefax. Zeven dagen op twee pagina’s met een lusje voor een potlood. En dat potlood heeft een gummetje op zijn hoofd om veranderingen net zo snel te corrigeren als de delete knop op de blackberry.

Die dubbele agendavoering doe ik ook als ik thuis TV kijk. Overt kijk ik TV als ieder ander. Ter ontspanning, om de wereld om je heen te vergeten. En geloof me, de huidige dvd box Forbrydelsen voert je vanaf de eerste seconde mee in het leven van Sarah Lund. En dat is precies wat mijn dubbele agenda aan het werk zet. Mijn ‘hoe creëer je een pakkend verhaal’-agenda. Wat maakt dat ik Sarah Lund na vijf minuten al ken, wil volgen, wil weten wat ze doet en waarom?

Het is het verhaal achter het verhaal waar je als lezer naar op zoek bent. Als schrijver moet je je dubbele agenda beetje bij beetje prijs durven geven. Ook al leg je daar blozende dingen mee bloot. Mijn schrijfontboezemingen kunnen weer achter slot en grendel. Volgens mijn blackberry moet ik morgen gewoon weer aan het werk.