Vandaag- Katterig

 

Heel eerlijk heb ik altijd gedacht dat het een broodje aap was. Of liever gezegd, een broodje kat. En als het dan al bestond, toch niet boven de twaalf. En altijd een meisje. 

Vandaag wordt mij het tegendeel bewezen. Om het perron van mijn trein te bereiken, moet ik zeven luie treden beklimmen. Het zijn architectonisch misschien zeer verantwoorde, maar praktisch zeer onhandige treden. Je moet steeds een extra stap zetten om bij de volgende tree te komen. Met haast is dat struikelgevaar. Maar haast had ik niet.

De opgang wordt geblokkeerd door twee knullen. Toch wel twintig denk ik. Tikje geeky of misschien loop ik achter en zijn ze über hip. Een met een enorme bos krullen en een wat pafferig hoofd. De ander met gebreide muts tot diep over de oren. Ik weet het, dat is ook mode als het 26 graden is. Je weet niet wat meer steekt, de zon of de wol van je kriebelmuts.

Ze zijn druk in de weer, beiden, elk voor zich, met de camera op hun smartphone. Wanneer ze eindelijk klaar zijn en een van de twee de draad van hun conversatie weer probeert op te pakken, zegt de ander: "Ik werd even afgeleid door die kat. Hoe die daar zo zoet zit. Ik heb 'm al gepost. Op Instagram en You Tube."

De kattenfilmpjes. De kattenfoto's. Ze bestaan echt. En hoe. Er zijn katten die 100 miljoen keer bekeken zijn. Niet alleen meisjes van 12 worden er door vertederd. Ook knullen van 20. 

WTF?

Ik heb mijn eigen foto gemaakt van de kat. Er een hartje omheen geknutseld. Maar ik voel niks. Is there something wrong with me...?

#katterig