Vandaag- De dag wacht

 

We zijn net de Nachtwacht vanochtend. Links van me staat een man - vol verwachting klopt zijn hart - uit te kijken naar de trein. Hij helt met zijn lichaam licht over en tuurt tegen de zon in. De trein komt van de andere kant. Ik weet niet wat hij hoopt te vinden aan het einde van de horizon..

Naast hem staan twee mannen belachelijk hard en overdreven gesticulerend met elkaar te praten. Ze overschreeuwen zelfs de werkzaamheden van de Biezenmortel truck die aan de weg werkt achter hen. Hij zal wel iets met mortel en bielzen doen. 

Een hoogblonde vrouw- Geert Wilders blond- knalt uit het gezelschap met een fuchsia roze blouse en palen van hakken. Een flets meisje naast haar. Niet alleen door het contrast, maar door alles wat ze draagt. Beige trenchcoat, grijze eastpak, vaal zwarte spijkerbroek. Haar blauwe gympen verraden iets. Van kleur in het leven. 

Naast mij een stevige vrouw, klein gedrongen, de spijkerbroek tot drie keer toe moeten oprollen. De hippe vogel een stukje verder head bangt op soul. Met oortjes in en zonnebril op. 

Allemaal bezig met onszelf. Allemaal eigen. Anders. Aardig. Eigenaardig. En toch samen op deze aardkloot voor heel even met elkaar verbonden. Even staat de tijd stil en is het beeld vastgelegd. Hier stonden we dan samen, dinsdag 30 augustus 2016, 7.31 uur. 

De dag wacht.