Vandaag- Bag lady

 

Het schijnt iets te zijn, vrouwen en tassen. Zelf ben ik meer imeldamarcosiaans. Schoenengek. En dan laat ik kleding buiten beschouwing. 

Vrouwen schijnen elke dag hun tas te wisselen. Net als schoenen. Je draagt de tas die past bij je outfit. Zoveel tijd als ik kan besteden aan kleding passen en weer omkleden omdat iets anders toch net beter kleurt, zo weinig tijd besteed ik aan mijn tas. 

Te weinig tijd constateer ik vanochtend. Wachtend op de trein op mijn sex-and-the-city-slippers (van en naar het werk in makkelijk schoeisel, op het werk de wie mooi wil zijn moet pijn lijden schoenen) grabbel ik in mijn tas op zoek naar mijn telefoon. Te veel vakjes, nog steeds een ongeordende puinbende. Ik stuit op mijn zonnebril op sterkte. Vandaag heb ik lenzen in, dus dat ding sjouw ik voor niks mee. Ik stuit op het paar pijnlijd schoenen dat ik gisteren droeg. Ik stuit op een leeg Tupperware bakje van mijn salade van gisteren. En daarnaast herbergt mijn tas de schoenen van vandaag, de zonnebril zonder sterke, de lunch van vandaag.. Om over de reguliere benodigdheden als laptop, portemonnee en make up tasje niet eens te spreken. 

Had ik vanochtend mijn tas gewisseld, was ik achter al deze extra bagage gekomen. Van al dat extra gesjouw krijg je rugklachten. Misschien wordt het toch tijd. Tijd om tassen te gaan wisselen. Puur uit lijfsbehoud. 

Dat vereist wel dat er iets te wisselen valt...

Ik zie kansen: een zaterdagje tassen powershoppen! 😛

#kleingeluk #consumptiemaatschappij #disciplinetasleeghalenwerktook