Nieuw Jaar

December is een bijzondere maand. Waar de maand zwaar zou moeten voelen door de donkerte der dagen en het naderende einde, hebben we dat met twee goedheiligmannen weten te keren in feest en licht. Januari daarentegen, begin van een nieuw jaar, ontluikende kansen, staat te boek als de minst aantrekkelijke maand. Hoog zelfmoordgehalte. Een bijzondere invulling van een nieuw begin.

Sommige decembercadeautjes zal ik nooit vergeten. Het velletje Holly Hobbie plaatjes bijvoorbeeld. Acht stickers van een lieftallig poppetje. Tot doel om poëziealbums te verfraaien, voelde het velletje zelf als het kunstwerk. Een sticker verwijderen en je verstoorde de hele compositie. Ik had voldoende te dichten in die dagen, toch gebruikte ik Holly Hobbie nooit. Ik vond het zonde, was bang dat het op zou raken. Jaren later schonk ik het aan de volgende generatie. Die bekeek het met weemoed en liet het vervolgens links liggen. Het vriendenboekje heeft het poëzie album vervangen.

Deze januari zou ik wat langer willen stilstaan bij het nieuwe begin. Hoewel hoog opgeleid, begrijp ik er steeds minder van. Hoe kunnen wij aan de ene kant landen euro’s met 10 nullen schenken en aan de andere kant zeggen dat we leven in een schuldencrisis waarin het geld op is? Hoe stem je ’s ochtends tegen mega stallen en koop je ’s middags bij de Super kiloknallers? Hoe kun je de mond vol hebben van duurzaamheid en tegelijkertijd praten over de noodzaak van kernenergie? Als je weet dat economie emotie is, waarom blijf je dan roepen dat het slecht gaat en laat je de beurzen kelderen?

Ik weet niet hoe je dat doet. En als ik de media volg, denk ik dat niemand het weet. Ook de grote leiders zien door de gekapte bomen het bos niet meer. En zelfs al zou je theoretisch weten hoe je de wereld opnieuw moet inrichten, het vervolgens doen is een nieuw probleem. Want waar begin je? En wie mag bepalen waarmee wordt begonnen? En zelfs de landen die ogenschijnlijk een frisse start kunnen maken van dictatuur naar democratie weten niet wat de weg is. Jezus noemde zichzelf de weg, de waarheid en het leven. Toe maar. Kunnen we even een blik van deze redders opentrekken?

Als je de wereld cadeau zou krijgen, hoe zou jij er dan mee spelen? Hoeveel redder zit er in jou? Ik zou de wereld willen behandelen als een velletje Holly Hobbie plaatjes. Koesteren, genieten van de ongeschonden schoonheid.

Schoonheid die om de hoek ligt. Als je maar goed kijkt. Het grillige patroon van de bladerloze takken van een boom. De weerspiegeling van al die kerstlichtjes in je eigen raam wanneer je de gordijnen open laat en de buurt binnen laat schijnen. De manier waarop een amaryllis groeit in een glazen pot zonder aarde. Een spinnenweb in het rode fietsersverkeerslicht. De wereld mag niet opraken. En daarbij neem ik het risico op de koop toe dat de volgende generatie vanaf Mars de aarde links laat liggen.

Gelukkig nieuw jaar.