Woord feut
Als kind las ik, en speelde met barbies. Bordspelletjes deed
ik niet veel, behalve op vakantie. De Yahtzee invulvelletjes werden rijkelijk
gekopieerd en vijf dobbelstenen waren overal wel te vinden. Ook Patience deed
het goed, net als alle andere kaartspellen. Ik was klein in de tijd dat
reisedities van Cluedo, Levensweg en Dokter Bibber nog niet bestonden.
De vele boeken die ik versleet, brachten me een liefde voor woorden bij. Taal is zeg maar echt míjn ding en niet dat van Pauline Cornelisse. Ik heb altijd gemeend gezegend te zijn met een brede woordenschat. Gebruikte onomatopee net zo makkelijk in een zin als spatten of tikken, haalde uitstekende cijfers voor tekstverklaring en woordenschat en was ook later niet bang om een lullenpot te houden bij mijn studentenvereniging. Om woorden zat ik niet snel verlegen.
Totdat ik ging scrabbelen. Scrabble Junior met de kinderen was nog te hebben. De eerlijkheid gebied me te zeggen, dat aan de ene kant van het bord de woorden al voorgelegd zijn. Het is dus niet meer dan een kwestie van de goede letters op je plankje hebben. De andere, echte kant van het bord, heeft het verloren van nieuwere spellen die het huis binnen kwamen.
Ik hoopte dat de digitale scrabble "Wordfeud" anders zou zijn en voelen. Niet wetende wat de exacte betekenis van het woord was, stapte ik in enkele potjes. Zonder de dwingende blik van de tegenstander, met alle tijd aan mijn zijde, zou het een woordenfeest moeten worden. Niets bleek minder waar. Ik heb tot nu toe elk potje verloren.
Vergoeilijkend kan ik zeggen dat ik wordfeud op de I-pad speel. Ik werp daarom niet zo vaak een blik op het spel, als wanneer ik het op mijn telefoon zou kunnen lezen. Ook het inschakelen van de wordfeud-hulp is niet mogelijk op de I-pad.
Maar eigenlijk ligt het daar allemaal niet aan. Het ligt aan mijn spelletjes gebrek. Yathzee en patience vallen beide in de categorie dom geluk. En domweg gelukkig werd ik er ook van. Stratego, Risk, schaken en scrabble daarentegen, zijn andere koek. Dat is tactiek, strategie, twee stappen vooruit denken. Niet je letters wegspelen zodat je plankje snel leeg is, maar kiezen voor het kleine woordje 'qua' op de roestbruine TW en turkooizen TL. Pats, 99 punten.
Wordfeud is Zweeds voor woord-vete. Had ik dat maar geweten toen ik eraan begon. Vete vraagt strategie, tactiek, twee stappen vooruit denken. Lullenpot of niet, ik voel me sinds kort een woordfeut, studententaal voor foet, noviet, nul. Respectievelijk 11, 10 en 8 punten. You lost again.
De vele boeken die ik versleet, brachten me een liefde voor woorden bij. Taal is zeg maar echt míjn ding en niet dat van Pauline Cornelisse. Ik heb altijd gemeend gezegend te zijn met een brede woordenschat. Gebruikte onomatopee net zo makkelijk in een zin als spatten of tikken, haalde uitstekende cijfers voor tekstverklaring en woordenschat en was ook later niet bang om een lullenpot te houden bij mijn studentenvereniging. Om woorden zat ik niet snel verlegen.
Totdat ik ging scrabbelen. Scrabble Junior met de kinderen was nog te hebben. De eerlijkheid gebied me te zeggen, dat aan de ene kant van het bord de woorden al voorgelegd zijn. Het is dus niet meer dan een kwestie van de goede letters op je plankje hebben. De andere, echte kant van het bord, heeft het verloren van nieuwere spellen die het huis binnen kwamen.
Ik hoopte dat de digitale scrabble "Wordfeud" anders zou zijn en voelen. Niet wetende wat de exacte betekenis van het woord was, stapte ik in enkele potjes. Zonder de dwingende blik van de tegenstander, met alle tijd aan mijn zijde, zou het een woordenfeest moeten worden. Niets bleek minder waar. Ik heb tot nu toe elk potje verloren.
Vergoeilijkend kan ik zeggen dat ik wordfeud op de I-pad speel. Ik werp daarom niet zo vaak een blik op het spel, als wanneer ik het op mijn telefoon zou kunnen lezen. Ook het inschakelen van de wordfeud-hulp is niet mogelijk op de I-pad.
Maar eigenlijk ligt het daar allemaal niet aan. Het ligt aan mijn spelletjes gebrek. Yathzee en patience vallen beide in de categorie dom geluk. En domweg gelukkig werd ik er ook van. Stratego, Risk, schaken en scrabble daarentegen, zijn andere koek. Dat is tactiek, strategie, twee stappen vooruit denken. Niet je letters wegspelen zodat je plankje snel leeg is, maar kiezen voor het kleine woordje 'qua' op de roestbruine TW en turkooizen TL. Pats, 99 punten.
Wordfeud is Zweeds voor woord-vete. Had ik dat maar geweten toen ik eraan begon. Vete vraagt strategie, tactiek, twee stappen vooruit denken. Lullenpot of niet, ik voel me sinds kort een woordfeut, studententaal voor foet, noviet, nul. Respectievelijk 11, 10 en 8 punten. You lost again.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage