Vandaag- Meneer en mevrouw Chang

 

Of je nou op camping De Paal in Brabant of op de Kennemer duincamping Bakkum staat, of je nou in Tirol of Thailand bent, ze zijn er altijd. Meneer en mevrouw Chang. Of Heineken. 

Het zijn de drinkers van ochtendbier. Je ziet het niet aan ze af. Het is geen verlopen volk. Zij is meestal in keurige kledij, goed gekapt, sieraadje om. Hij draagt een polo. Of een overhemd met korte mouw. 

Je zou een high morning tea bij ze bevroeden. En vooruit, als het dan rond het middaguur is, de good old sherry. Maar nee. Het is nog geen tien uur. En de halve liter staat op tafel. Elk. Een. Halve. Liter. !.

Ik zit nog aan het ontbijt en observeer het stel. Ze zitten te genieten. De zon schijnt, de wind blaast zacht, in de schaduw vinden ze dubbele verkoeling. 

Ik denk dat ze het thuis niet doen. Dat het puur een vakantie verwennerijtje is. Ik zie ze niet na het zaterdagse boodschappen doen, tuin onderhoud of was vouwen elkaar aankijken, knikken en een blikje schultenbrauer open trekken. Maar op vakantie mag het wel. 

Afhankelijk van hoelang ze elkaar kennen gaat de bestelling gepaard met verontschuldigingen. "Het is al zo warm, even een slok ter verkoeling". Na drie vakanties ochtendbier is dat niet meer nodig. Weten ze van elkaar wat ze lekker vinden. 

Ik bestel nog een rondje koffie en vraag de ober of hij ook meneer en mevrouw Chang op een rondje wil trakteren. Ik zie ze hun hoofd nee schudden -just half a liter a holiday keeps the anguish away- en hun glas naar me heffen. 

#fijnedag