Vandaag- Slippend, knisperend en krakend

Ik ben wel eens handiger van huis gegaan. De rok die ik draag heeft jacket-achtige slippen die zich graag tussen de spaken van mijn fiets nestelen. Met een hand hou ik zowel een van die slippen vast als mijn knoop-of ritsloze jas dicht. Het blijft verraderlijk fris op de fiets. Onder mijn andere arm klem ik een boek waar omheen te glad en té knisperend plastic zit. Telkenmale glijdt het van me vandaan. Mijn fiets loopt aan en mij concentrerend op mijn eindpunt, het station, raak ik een slak op de weg.

Met het strooien van slakkenpoeder in mijn tuin heb ik op een of andere manier niet heeeel veel moeite. Het is de anonimiteit van de massamoord vrees ik. Maar zo'n schattig klein slakje ver van tuin, alleen op straat, die raak ik niet graag. Ik ga in de achteruit, met glibberend boek, slippende rok en openvallende jas en constateer met pijn in mijn hart REDRUM. Murder she wrote. 

Ik ben wel eens handiger van huis gegaan.