Vandaag- Post-paas actie

Het is tijd voor een pact. Geen censuur maar een vrijwillig pact tussen media en maatschappij. Een pact om aandacht te besteden aan de mooie dingen van het leven, in plaats van het uitkauwen van ellende.

De laatste dagen hebben de media veel geschreven over zichzelf. Bizar. Want de centrale vraag was of de media zo uitgebreid de slachtoffers van aanslagen in beeld moesten brengen. Wat levert het ons kijkers op om ooggetuigen te laten vertellen wat een spijkerbom doet? Niets, zo was het oordeel.

Ik heb me vooral gestoord aan de berichtgeving over de daders. De berichtgeving over de fouten die welke overheid dan ook zou hebben gemaakt. Want de FBI had Nederland verteld, en Nederland had de Belgen gemaild en de Turken hadden een brief gestuurd en...

Hou er eens mee op. De media roepen onafhankelijke nieuwsvergaring te willen doen, maar doen precies het tegenovergestelde. Ze zijn tendentieus, stoken en peuren. En het levert niets op. Integendeel. Stop ermee. De maatschappij, de mens, zou minder bang worden. De jihadisten zouden minder aandacht krijgen (wat interesseert het mij hoe de man heet die zichzelf opblies?). Nieuwe aanslagplegers zouden niet meer gewezen worden op mogelijke zwaktes in ons veiligheidssysteem, en dus misschien wel minder overmoedig worden.

Maar bovenal zouden we meer aandacht hebben voor wat ons bindt, voor wat de wereld mooi maakt in plaats van lelijk. Een mooie post-paas actie.