Vandaag- Vogelaars

Ik heb altijd een beetje lacherig gedaan over vogelaars. In de vorige eeuw trok ik een week lang met eentje op. Toen collega's en goede vrienden bezochten we alle delen van het verscheurde Joegoslavië. Hij was gestationeerd in Belgrado en kende daarmee de Servische kant van het verhaal. In Sarajevo hoorden we andere visies, in Kosovo waren woorden waardeloos. Noodhulp, dat was nodig.

Vaak midden in politieke discussies maande mijn reisgenoot me tot stilte. Omdat hij een vogel had gehoord. Eigenlijk had de eenvoud van de zang me juist in dat complexe orlogsland tot waardering voor vogelaars moeten brengen. Het was te vroeg. 

Vandaag ben ik zo vroeg dat de trein nog niet eens door heeft dat hij wakker is. Mij dorp doet Joegoslavisch aan, geen mens op straat, donkere, ogenschijnlijk lege huizen. Ik fiets door een kakofonie aan geluiden. Vogels, waar ik ook maar luister. En opeens denk ik, hoe gaaf zou het zijn ze te spotten. Te zien hoe ze rond een kopje ochtendthee de nacht met elkaar doorspreken. Elkaar in de rede vliegend delen wat de dag gaat brengen en hoe jammer het is dat de mens over een dik uur hun wereld weer overneemt. 

Fluitend stap ik in de trein. 

PS geen vogel gezien, dus geen beeld. Tip: download de app Relax Melodies en kies birds, winds and city ambiance. Zoiets.