Vandaag- Verstild

Ik ben op een ongebruikelijk tijdstip op het station. Stationnetje is een betere betiteling want met twee sporen heeft het weinig om het ijzeren lijf. 

Ik ben te laat voor de vroege en te vroeg voor de late trein.

En ik ben alleen. Er is niemand. Het zijn de vogels, de zon en ik.

Het is mooi en verstild. 

Ik zie het plakkaat waarop herdacht wordt hoeveel joden vanuit dit stationnetje gedeporteerd zijn naar vernietigingskampen. Mensen als minder dan vee in treinen gepropt, gegil, paniek, verslagenheid. En dan wanneer die trein vertrokken is, niemand. De zon, de vogels. 

Aan de zon en de vogels verandert niets. Het is het menselijk handelen dat bepaalt of de kwalificatie mooi en verstild gepast is. Anno 1943 niet. Vandaag gelukkig wel.

Be kind.