Vandaag- Was ich noch zu sagen hätte

When nothing comes to mind, wanneer niets of niemand opzien baart, wend ik mij tot het nieuws. NU.nl. Dit wordt het nieuws: Japan herdenkt slachtoffers tsunami en 65e editie van het Boekenbal. 

Ik vind het een bizarre combi. Het baart opzien. Als grootverbruiker van boeken heb ik altijd opgekeken naar het boekenbal. Een walhalla leek het me waar de fine fleur van schrijvers filosofeerde en sprak over de waarde van woorden. Vorig jaar mocht ik als stand in van de stand in er naar toe. De zeepbel is gespat. Het boekenbal is het BN bal waar veel hai hai en weinig gesprek plaatsvindt. Een moeilijke plek om het thema van de boekenweek "was ich noch zu sagen hätte" waar te maken. Geacteerde gesprekjes worden opgevoerd voor de rondlopende media. Zie Nederland: Georgina Verbaan praat weer met ex Jort Kelder. Beiden in hun soort voegen wat mij betreft waarde toe op tv, maar kan van beiden geen boektitel noemen. 

Dat de tsunami groots en letterlijk meeslepend was behoeft geen betoog. Tijdens vakanties in Azië genietend van die prachtige zee schoot het vaker door mijn hoofd. Al dat water, die power en die machteloosheid van de slachtoffers. Geen afscheid, geen "was ich noch zu sagen hätte"...

Vandaag laat ik de fine links liggen en geef ik in mijn hart de fleurs aan de slachtoffers en nabestaanden van de tsunami.

Maak er een mooi weekend van.