Vandaag- Warm welkom

Het zijn dagen waarop je het beste een panty kunt dragen. Paradoxaal genoeg voor het beeld, zorgt de panty voor de meeste warmte op de fiets. Mijn leren broek van vandaag was een domme keuze. Als een stijve plank zit hij tegen mijn benen aan, bevroren, onwelwillend.

Het zijn dagen waarop ik me voorstel dat de communicatieafdeling van de NS elfstedentochtachtige kriebels krijgt. Je hebt het voordeel dat jouw reizigers niet hoeven te krabben in de ochtend. Toch zijn ze koud als ze je trein instappen, want ze hebben of gefietst, of minimaal enkele minuten staan koukleumen op je perron. En dan is daar dat moment dat die trein het station binnenrijdt. Ze stappen in. De communicatieafdeling schetst het volgende klantvriendelijke beeld: Laten we onze reizigers verwelkomen met stoelverwarming. Met een vrolijke stagiair die gratis warme chocolademelk met een sneetje suikerbrood uitdeelt. Met gratis lectuur naar keuze. Met een voetverwarmslofje en een verwarmd kapstokje om je handschoenen weer klaar te maken voor de reis na de trein. Met liefde.

De realiteit is vrees ik een andere. De communicatie afdeling van de NS houdt haar fingers crossed dat alle treinen blijven rijden met deze vorst. Dat niks ontspoort en dat er geen reizigers stranden.

Bare necessities versus een ware beleving creëren. These are tough times.

#morgenweer