Vandaag- Ongezien

Ik laat de trein rechts liggen. Met griep onder de wol gaat het forensen leven een dag aan mij voorbij. Wonend aan het spoor dicht bij een overgang ontkom ik evenwel niet aan de trein. Achter een haag groen komen ze dag in, nacht uit ongezien langs.
Goederenexemplaren doen mij trillen in mijn bed. Intercity's zoeven zo geruisloos als mogelijk langs en mijn dagelijkse boemeltje.. Ach, veel lawaai, weinig power. Ik sluit mijn ogen en laat me in slaap drijven op het geluid van het overgangsbelletje. Hopelijk gaat het morgen weer.